Κατόπιν επικοινωνίας με την ΟΛΜΕ προκύπτει ότι δεν μπορούμε να κινήσουμε την υπόθεση νομικά γιατί δεν έχουμε καμία ελπίδα να κερδίσουμε, αφού ο σημερινός νόμος και η συμπληρωματική εγκύκλιος ορίζουν ακριβώς πώς θα γίνει η κατάταξη.
Ο νόμος 4024/2011 σχετικά με το ενιαίο μισθολόγιο ξεκάθαρα αναφέρει ότι καταργούνται όλες οι σχετικές προηγούμενες διατάξεις. Η διευκρινιστική εγκύκλιος δεν έχει ισχύ νόμου και διευκρινίζει μονάχα τον τρόπο κατάταξης των εκπαιδευτικών που δεν είναι ΠΕ.
Ένσταση γίνεται όταν εφαρμόζεται κάτι που είναι παρά το νόμο (ή το σύνταγμα). Όταν η κατάταξη γίνεται σύμφωνα με το νόμο, τότε η ένσταση είναι ανυπόστατη. Είναι άλλο ζήτημα να θεωρούμε το νόμο άδικο, αντισυνταγματικό ή να είναι πράγματι ο νόμος άδικος, αντισυνταγματικός κλπ.
Ο παλιότερος νόμος όριζε ότι οι εκπαιδευτικοί θα ξεκινούν από τον Γ’ βαθμό και όχι από τον Ε’, που ξεκινούσαν οι υπόλοιποι Δημόσιοι Υπάλληλοι. Ο τωρινός δεν κάνει διάκριση. Όπως δεν κάνει διάκριση και για τους συναδέλφους πενταετούς ή εξαετούς φοίτησης, που ο παλιότερος έκανε ως προς το ΜΚ εκκίνησης. Επίσης με τον παλιό νόμο δεν υπήρχαν μισθολογικές διαφορές μεταξύ των βαθμών, με το σημερινό όμως υπάρχουν και μάλιστα είναι σημαντικές. Έτσι, αν οι εκπαιδευτικοί ξεκινούσαν από το βαθμό Γ’, τότε θα αυξανόταν το μισθολογικό κόστος, που ο νομοθέτης είναι σαφές ότι δε θέλει να συμβεί. Για αυτό άλλωστε παρουσίασε αυτό το μισθολογικό έκτρωμα!
Το μισθολόγιο - βαθμολόγιο - φτωχολόγιο βρίθει από αδικίες, όπως η κλοπή της προϋπηρεσίας και όχι μόνο. Δεν αλλάζει με μία αίτηση ή ένσταση, αφού είναι σαφές ότι ο νόμος δε θέλει να είναι δίκαιος όπως φαίνεται και από τη διατύπωσή του.
Ασφαλώς θεωρούμε θεμιτό να χρησιμοποιούνται όλοι οι τρόποι διεκδίκησης ενός αιτήματος. Να χρησιμοποιείται τόσο η δικαστική οδός, όσο και αυτή του κινήματος. Όμως οι όποιες νομικές ενέργειες πρέπει να γίνονται αφενός όταν έχουν βάση και αφετέρου παράλληλα με τις κινητοποιήσεις.
Σήμερα ψηφίζονται πολλοί νόμοι που έχουν άδικες, αντισυνταγματικές και εν πολλοίς παράνομες διατάξεις. Οι νομικές επιτροπές της Βουλής τους αφήνουν να ψηφίζονται, παρότι πολλοί είναι ή κινούνται στα όρια της παρανομίας και της αντισυνταγματικότητας. Επομένως και μόνο αυτό το γεγονός μας «στερεί» την αυταπάτη ότι μπορούμε μέσω αποκλειστικά δικαστικών οδών να δικαιωθούμε.
Το ΔΣ της ΕΛΜΕΡ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου