- Προθεσµία αναγνώρισης προϋπηρεσίας στο ΤΠ∆Υ [αφορά κυρίως τους νεοδιόριστους]
- Παρέμβαση προς τα αρμόδια υπουργεία για την κατάργηση του χρονικού ορίου της διετίας για την αναγνώριση της προϋπηρεσίας στο ΤΠ∆Υ
- Για τη σημερινή οικονομική κατάσταση του ΤΠΔΥ και του ΟΠΑΔ
- Για το διάβημα διαμαρτυρίας στο υπουργείο Οικονομίας & Οικονομικών
Αυτό το ιστολόγιο αποτελεί τον διαδικτυακό χώρο ενημέρωσης της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου,
παρέχοντας πληροφορίες για εργασιακά θέματα,
αποφάσεις του Δ.Σ. και θέματα εκπαίδευσης.
Παράλληλα, οι Αιρετοί του ΠΥΣΔΕ Ρεθύμνου θα ενημερώνουν
για τις συνεδριάσεις του Υπηρεσιακού Συμβουλίου.
28 Νοεμβρίου 2008
Ενημέρωση από την ΟΛΜΕ
Αποτελέσματα εκλογών στην ΕΛΜΕ Ρεθύμνου
- Ψήφισαν: 397, Έγκυρα: 383, Λευκά: 10, Άκυρα: 4
- Ενωτική Αριστερή Συνεργασία: 232 [4 έδρες]
ΠΑΣΚ: 82 [2 έδρες]
ΔΑΚΕ: 38 [1 έδρα]
ΕΣΑΚ-ΔΕΕ: 31
Για τα πεπραγμένα του απερχόμενου Δ.Σ.:
- ΝΑΙ: 193, ΛΕΥΚΟ: 82, ΟΧΙ: 38, ΑΚΥΡΟ:1
Για να γίνουν οι ωρομίσθιοι συνάδελφοι πλήρη και ισότιμα μέλη της ΕΛΜΕ:
- ΝΑΙ: 269, ΟΧΙ: 44, ΛΕΥΚΟ: 10, ΑΚΥΡΟ: 1
---------------------- Σταυροδοσία Υποψηφίων ----------------------
Ενωτική Αριστερή Συνεργασία
Για το Δ.Σ.
- Γιακουμάκης Παντελής: 132
Καρουζάκης Ευθύμης: 106
Παγιαβλή Γιάννα: 101
Ντρέκη Δήμητρα: 79
Μητρόπουλος Δημήτρης: 53
Χασάπη Σάσα: 48
Καλλέργης Μανώλης: 28
Μυστακίδου Αλεξάνδρα: 23
Σουρουλής Χρήστος: 22
- Καλαϊτζιδάκης Νίκος: 124
Σάμιος Παναγιώτης: 90
Αναστασιάδης Γιώργος: 52
Σαραντινός Γεώργιος: 51
Ταμπάλης Δημήτρης: 22
ΠΑΣΚ
Για το Δ.Σ.
- Ζαχαράκης Μιχαήλ: 67
Αναγνωστάκης Εμμανουήλ: 30
Μακρή Ελένη: 28
Κουτσάκη Κωνσταντίνα: 22
Βασσάκη Ελισάβετ: 22
- Παρασύρης Αντώνιος: 48
Ζάβος Νικόλαος: 45
ΔΑΚΕ
Για το Δ.Σ.
- Ασβεσταδέλης Λεωνίδας: 22
Δαμανάκης Στέφανος: 19
Καρουζάκης Ανδρέας: 15
- Κεφαλογιάννη Ζαχαρένια: 17
ΕΣΑΚ-ΔΕΕ
Για το Δ.Σ.
- Σταυρουλάκης Κων/νος: 24
Χατζηνικολάου Δαμιανός: 8
Γύπαρης Γιώργος: 6
24 Νοεμβρίου 2008
Ενωτική Αριστερή Συνεργασία στην ΕΛΜΕ Ρεθύμνου
Πολλά χρόνια τώρα βιώνουμε τη ραγδαία επιδείνωση της θέσης των εκπαιδευτικών και της δημόσιας εκπαίδευσης γενικότερα. Όμως αυτά που γίνονται το τελευταίο διάστημα δεν έχουν προηγούμενο:
- Κάθε δημόσιο αγαθό όπως η δημόσια εκπαίδευση και η δημόσια υγεία υποχρηματοδοτούνται και απαξιώνονται πλήρως. Τα νοσοκομεία δεν έχουν ούτε οινόπνευμα και οι προϋπολογισμοί του 3% στην εκπαίδευση συνεχίζονται, τη στιγμή που οι ανάγκες είναι κραυγαλέες, βλ. το κτιριακό στο Ρέθυμνο. Η κυβέρνηση αυτή δεν είναι κυβέρνηση των εργαζομένων και της νεολαίας. Είναι κυβέρνηση πλασιέ των ιδιωτικών συμφερόντων. Ξεπουλάνε τη δημόσια παιδεία στους κολεγιάρχες, την Ολυμπιακή στους εμίρηδες, τον ΟΤΕ στους Γερμανούς κοκ.
- Η ακρίβεια εξανεμίζει τον ήδη χαμηλό μισθό και τις μηδενικές αυξήσεις που δίνει η εισοδηματική πολιτική.
- Το ασφαλιστικό σύστημα καταρρέει. Το Ταμείο Πρόνοιας Δημόσιων Υπαλλήλων που χορηγεί το «εφάπαξ», δηλώνει ότι αδυνατεί να ανταποκριθεί στις σημερινές υποχρεώσεις του. Ο ΟΠΑΔ (Οργανισμός Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου) βουλιάζει στα χρέη του, με αποτέλεσμα να μένουμε ουσιαστικά χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Εμείς όμως τόσα χρόνια πληρώνουμε κανονικά τις εισφορές μας. Από 366 € ο νεοδιόριστος, μέχρι 650 € στο καταληκτικό κλιμάκιο. Που πήγαν αυτά τα λεφτά; Ξέρει κι αυτή η κυβέρνηση και η προηγούμενη που τζόγαραν και «επένδυαν» όλα αυτά τα χρόνια τα ταμεία μας. Αυτοί που με τις πολιτικές τους τροφοδότησαν την κρίση, μας κλέβουν τον πλούτο μας και μας καλούν να πληρώσουμε εμείς την κρίση τους. Σήμερα είναι το εφάπαξ και η ιατρικοφαρμακευτική περίθαλψη. Αύριο θα αμφισβητηθούν οι ίδιες οι συντάξεις; Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε! Για την κρίση να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν! Αντί να δώσουν 28 δις στις τράπεζες να στηρίξουν άμεσα τα ταμεία μας με κρατική χρηματοδότηση πριν καταρρεύσουν!
- Προωθεί το σχολείο της αμάθειας. Με την αποθέωση της εξεταστικής λογικής, με την αντικατάσταση της πολύπλευρης γνώσης από την πληροφορία, της επιστημονικής δεξιότητας από τις επικοινωνιακές τεχνικές, με την απαρχαιωμένη υποδομή, με την πίεση για σύμπτυξη των τμημάτων, με την αντιπαιδαγωγική εμμονή στον αριθμό μαθητών 30 ανά τάξη. Το ενιαίο δημόσιο σχολείο που διεκδικούμε, απαντάει στις παραπάνω πολιτικές και διεκδικεί ένα σχολείο που να μορφώνει και όχι να εξοντώνει, ένα σχολείο που δε θα είναι το δεκανίκι της παραπαιδείας.
- Προωθεί την αξιολόγηση από το παράθυρο. Με δήθεν αθώες εγκυκλίους προγραμματισμού του διδακτικού έργου, με την κατάθεση των τεστ – διαγωνισμάτων, με όργανο επιβολής τον επιθεωρητισμό των σχολικών συμβούλων. Με το σκάνδαλο της συνέντευξης στις κάθε είδους επιλογές στελεχών.
- Συνεχίζει και εμπαίζει τους εκπαιδευτικούς. Με εργασιακή περιπλάνηση, αδιαφάνεια στις αποσπάσεις (βλ. Διευθύνσεις, γραφεία, υπηρεσίες του Υπουργείου, Πανεπιστήμια, «για τις ανάγκες της υπηρεσίας»), αδιαφάνεια στη χορήγηση των εκπαιδευτικών αδειών, σχέσεις εξάρτησης- με όρους εκλογικής πελατείας- στις προσλήψεις στην ΠΔΣ, συνέχιση του εξευτελιστικού θεσμού της ωρομίσθιας ομηρίας, καθήλωση των μισθών και όλων των αποζημιώσεων. Στις εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια στο Ρέθυμνο η αποδοκιμασία των εκπροσώπων του δικομματισμού και η σαφής στροφή προς το χώρο της αριστεράς, δείχνει ότι αυτός ο εμπαιγμός δεν είναι πλέον ανεκτός από τους συναδέλφους.
- Η πολιτική της υποχρηματοδότησης έχει τον αντίκτυπό της και στο Ρέθυμνο: το κτιριακό πρόβλημα επιδεινώνεται με την πρόσφατη εξέλιξη της έξωσης του Μουσικού σχολείου να δείχνει το μέγεθος του προβλήματος και με τα 30άρια τμήματα να είναι ο κανόνας στα σχολεία της πόλης.
- Δεν μπορούμε να περιμένουμε απλά από τις επόμενες εκλογές και την όποια κυβέρνηση προκύψει όταν είναι δοκιμασμένο ότι θα κινείται στις ίδιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Πρέπει να δράσουμε άμεσα, συλλογικά, ενωμένα, αποφασιστικά.
- Δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από τον υποταγμένο συνδικαλισμό των ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚ. Από το συνδικαλισμό του «εγώ θα σε βολέψω» και του ατομισμού. Του συντεχνιασμού και της μοιρολατρίας.
- Δεν μπορούμε να τα περιμένουμε όλα από το ΔΣ της ΟΛΜΕ. Η πρόσφατη αστοχία με την πρόταση για απεργία διαρκείας χωρίς καμία προϋπόθεση για αποτελέσματα, δείχνει τα όρια και τις πολιτικές αντιφάσεις του ΔΣ της ΟΛΜΕ.
Το επόμενο ΔΣ της ΕΛΜΕΡ πρέπει να καταβάλλει περισσότερες προσπάθειες, σε σύγκριση με το απερχόμενο, στην παραπάνω κατεύθυνση. Να είναι πιο κοντά στο συνάδελφο και στα προβλήματα, να λειτουργήσει πιο συλλογικά, να δώσει μεγαλύτερο βάρος στη συλλογική διεκδίκηση. Οι επιτυχημένες παρεμβάσεις μας για το κτιριακό πρόβλημα και για το ασφαλιστικό πρέπει να είναι ο οδηγός μας για την επόμενη χρονιά.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Όλα δείχνουν ότι το αύριο δε θα είναι όπως το χθες. Η κρίση του καπιταλισμού δημιουργεί ανασφάλεια και προβληματισμούς. Δημιουργεί όμως και την ανάγκη για τη μέγιστη συσπείρωση της αριστεράς για μια αγωνιστική διέξοδο από την κρίση. Με βάση αυτήν την εκτίμηση, οι συλλογικότητες Πρωτοβουλία Ανανέωσης, Ριζοσπαστική Κίνηση Καθηγητών – Παρέμβαση και Εργατική Αριστερά προχωράμε σε κοινή δράση και συνεργασία στα πλαίσια της ΕΛΜΕΡ.
- Όλοι στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση την Πέμπτη 27/11/2008 στις 10 π.μ. στο Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου.
- Την προηγούμενη μέρα των εκλογών συμμετέχουμε στη στάση εργασίας που έχει προκηρύξει η ΟΛΜΕ για την κρατική χρηματοδότηση των ταμείων μας.
- Γιακουμάκης Παντελής, 2ο Λύκειο
- Καλλέργης Μανώλης, Λύκειο Ανωγείων
- Καρουζάκης Ευθύμης, 2ο Λύκειο
- Μητρόπουλος Δημήτρης, 3ο Λύκειο
- Μυστακίδου Αλεξάνδρα, Γυμνάσιο Πανόρμου
- Ντρέκη Δήμητρα, Λύκειο Σπηλίου
- Παγιαβλή Γιάννα, 2ο Λύκειο
- Σουρουλής Χρήστος, Λύκειο Περάματος
- Χασάπη Σάσα, 4ο Γυμνάσιο
19 Νοεμβρίου 2008
ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΤΑΜΕΙΩΝ ΤΩΡΑ!
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες μιας ακόμα, μεγαλύτερης επιδείνωσης της θέσης των εκπαιδευτικών αλλά και όλων των εργαζόμενων, ιδιαίτερα όσον αφορά τόσο την οικονομική μας κατάσταση, με την εντεινόμενη ακρίβεια, όσο και την οριακή πλέον κατάσταση των ασφαλιστικών μας ταμείων.
Η ακρίβεια μειώνει ακόμη περισσότερο την αγοραστική αξία του μισθού μας. Τα δημόσια κοινωνικά αγαθά υποβαθμίζονται και ιδιωτικοποιούνται (υγεία, Ολυμπιακή, ΟΤΕ, ΔΕΗ, κ.λπ.).
Η δημόσια παιδεία δέχεται τα πισώπλατα κτυπήματα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής με στόχο την απαξίωσή της και μέσω αυτής την ιδιωτικοποίησή της (ΣΔΙΤ στα σχολεία, νομιμοποίηση ΚΕΣ κ.λπ.).
Τα ασφαλιστικά μας ταμεία βρίσκονται στα όρια κατάρρευσης. Οι νέοι συνταξιούχοι περιμένουν για μήνες, ακόμη και χρόνια, την έκδοση έστω και αυτής της ισχνής σύνταξης (κύριας και επικουρικής).
Το Ταμείο Πρόνοιας Δημόσιων Υπαλλήλων που χορηγεί το «εφάπαξ», δηλώνει ότι αδυνατεί να ανταποκριθεί στις σημερινές υποχρεώσεις του.
Είναι αποκαλυπτικό ότι σήμερα στο ΤΠΔΥ εκκρεμούν 15.000, περίπου, αιτήσεις και για την ικανοποίησή τους απαιτούνται 600 εκατομμύρια, όταν τα χρήματα που υπάρχουν στο Ταμείο φτάνουν μόνο για 100 συνταξιούχους. Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι δεν έχουμε καμιά ευθύνη γι’ αυτή την κατάσταση.
Ο ΟΠΑΔ (Οργανισμός Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου) βουλιάζει στα χρέη του. Το 2003 οι ασφαλισμένοι Δημόσιοι Υπάλληλοι ήταν 1.100.000, ενώ το 2008 έγιναν 1.435.000 (αύξηση 29 %) με την επιχορήγηση να μένει ίδια. Η κυβέρνηση ενέταξε στον ΟΠΑΔ στρατιωτικούς, ιερείς, πανεπιστημιακούς, ειδικούς φρουρούς, εργαζόμενους στον ΟΛΠ, χωρίς, ωστόσο, να αυξήσει την επιχορήγηση στον ΟΠΑΔ, με αποτέλεσμα να «βουλιάζει».
Ταυτόχρονα, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι του Δημοσίου παραμένουμε ουσιαστικά χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αφού κάθε τόσο δεν μας χορηγούνται ούτε οι βασικές παροχές εξαιτίας της καταγγελίας των συμβάσεων είτε από τους φαρμακοποιούς είτε από τους γιατρούς.
Εμείς όμως πληρώνουμε κανονικά τις εισφορές και τη συμμετοχή μας. Συγκεκριμένα, από τις αποδοχές των εκπαιδευτικών γίνονται κρατήσεις από 366 € στο εισαγωγικό κλιμάκιο (χωρίς να υπολογίσουμε τις επιπλέον εισφορές των 2 πρώτων χρόνων) μέχρι 650 € στο καταληκτικό κλιμάκιο για την υγειονομική περίθαλψη (ΟΠΑΔ), την κύρια σύνταξη, τα ασφαλιστικά ταμεία ΤΕΑΔΥ και ΜΤΠΥ, το «εφάπαξ» (ΤΠΔΥ) και το φόρο.
Δεν αποδεχόμαστε πλέον οι εισφορές μας να γίνονται βορά στην αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων. Θέλουμε να παίρνουμε μισθό και σύνταξη που να καλύπτουν τις ανάγκες μας και να μας επιτρέπουν να ζούμε με αξιοπρέπεια.
Η ευθύνη βρίσκεται σ’ αυτούς που με την πολιτική τους έχουν οδηγήσει τα Ταμεία μας στη σημερινή αδιέξοδη κατάσταση.
Απαιτούμε και αγωνιζόμαστε για:
- Άμεση κρατική επιχορήγηση των ασφαλιστικών ταμείων και ιδιαίτερα του ΤΠΔΥ προκειμένου να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
- Στήριξη του ΟΠΑΔ με άμεση επιχορήγησή του, ώστε να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα με τις καταγγελίες των συμβάσεων των γιατρών και των φαρμακοποιών και να αναβαθμιστεί η ιατροφαρμακευτική μας περίθαλψη.
- Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας, χωρίς όριο ηλικίας.
- Κατάργηση του ισχύοντος αντιασφαλιστικού – αντισυνταξιοδοτικού πλαισίου (νόμοι «Σιούφα», «Ρέππα», «Πετραλιά») και επιστροφή όλων των οφειλομένων στα ασφαλιστικά ταμεία.
- Να εγγυηθεί το κράτος τα αποθεματικά και να καλύψει τα ελλείμματα των Ασφαλιστικών Ταμείων που προέκυψαν από την αγορά «τοξικών» χρηματιστηριακών προϊόντων.
- Πλήρη διαφάνεια για τη λογιστική και περιουσιακή κατάσταση των Ασφαλιστικών Ταμείων.
- 1400 € στο νεοδιόριστο εκπαιδευτικό.
- Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία τουλάχιστον στο 5% επί του ΑΕΠ τώρα!
- Την καταβολή των αναδρομικών της ειδικής μηνιαίας αποδοχής των 176 € σε όλους τους εκπαιδευτικούς με βάση τις δικαστικές αποφάσεις καθώς και την εφεξής χορήγησή της.
- στην Πανελλαδική στάση εργασίας την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου: 12 – 14.00 (πρωινή βάρδια) και 14.00 – 16.00 (απογευματινή βάρδια)
- στη Συγκέντρωση στην Αθήνα, στις 26.11.2008, στις 12.30 μ.μ., μπροστά στο ΤΠΔΥ (Σταδίου 31)
- στην 24ωρη απεργία μαζί με όλους τους εργαζόμενους του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα, την Τετάρτη, 10 Δεκεμβρίου 2008.
Προβολή ταινίας
Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008 στις 9μμ
στην αίθουσα του Πολιτιστικού (πίσω από τα ΕΛ.ΤΑ).
Είσοδος ελεύθερη.
*******************************************************************
Η ταινία του Andres Wood εξιστορεί με αρκετή συγκίνηση την πνευματική ενηλικίωση δύο ηρώων από διαφορετικά κοινωνικοοικονομικά στρώματα που τυχαίνει να συναντηθούν στο χώρο του σχολείου κατά τη διάρκεια ενός εκπαιδευτικού-πολιτικού εγχειρήματος (πειράματος) επί προεδρίας Αλιέντε. Ο σκηνοθέτης, αν και τοποθετεί τους νεαρούς ήρωες τους στην ιδιαίτερα τεταμένη πολιτική περίοδο του 1973 στη Χιλή, καταφέρνει να μην παγιδευτεί στην παρουσίαση των καταστάσεων με χρήση κλισέ και εύκολων χαρακτηρισμών. Οι ερμηνείες είναι άμεσες, ο ρυθμός του φιλμ γρήγορος, η φιλία που αναπτύσσεται μεταξύ των νεαρών ηρώων της ταινίας τρυφερή κι αυθεντική, με αποτέλεσμα η ταινία να συνεπαίρνει το θεατή από τις πρώτες κιόλας στιγμές. Ο σκηνοθέτης παρακολουθώντας από κοντά τη φιλία του Ματσούκα και του Κονζάλο καταγράφει με πολύ ευαισθησία και λεπτότητα την παιδική/νεανική ηλικία σε όλες της τις εκφάνσεις και με όλες τις ιδιαιτερότητές της. Η ταινία έκανε σημαντική εισπρακτική πορεία στη Χιλή, αφήνοντας παράλληλα θετικές εντυπώσεις στα διεθνή φεστιβάλ όπου προβλήθηκε.
16 Νοεμβρίου 2008
Διακήρυξη της ΟΛΜΕ για το Πολυτεχνείο
Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες,
Τριανταπέντε χρόνια μετά η Εξέγερση του Πολυτεχνείου συνεχίζει να φωτίζει τα σκοτάδια απλώνοντας το μήνυμα του
- Για την αντίσταση, που γίνεται χρέος όταν η αδικία εντείνεται και γενικεύεται,
- Για την αλληλεγγύη, που δεν πρέπει να μένει λήμμα στα λεξικά, αλλά να γίνεται ζωή και δράση,
- Για τη συλλογική δράση στους δύσκολους καιρούς της ιδιώτευσης και της αφασίας,
- Για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας.
Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,
Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες,
Τριάντα πέντε χρόνια, σχεδόν μια γενιά, μας χωρίζουν από την εξέγερση του Νοέμβρη του 1973. Η επέτειος μιας από τις πιο μεγάλες στιγμές στη μεταπολεμική ιστορία μας εξακολουθεί να εμπνέει τη νεολαία και το λαό, και να κατευθύνει τους αγώνες μας για ελευθερία, δημοκρατία, παιδεία και κοινωνική πρόοδο.
Το Πολυτεχνείο παραμένει άσβηστη και φωτεινή μνήμη, αλλά ταυτόχρονα και βίωμα και ζώσα πραγματικότητα ακόμα και για τις γενιές που δεν το έζησαν. Ο Νοέμβρης του 1973 υπήρξε το ορμητικό ξέσπασμα φοιτητών και λαϊκών δυνάμεων ενάντια στην αμερικανόδουλη δικτατορία. Έδειξε πως η Χούντα των συνταγματαρχών δεν είναι αήττητη, εμψύχωσε τους διστακτικούς και απογοητευμένους, ριζοσπαστικοποίησε περισσότερο και έδωσε νέα πνοή στη νεολαία, ακύρωσε τα σχέδια του δήθεν «εκδημοκρατισμού» του στρατοκρατικού καθεστώτος.
Με την εξέγερση του Πολυτεχνείου και τηρουμένων των αναλογιών, βρήκαν τη συνέχειά τους το έπος του 1940‐41, η Εθνική μας Αντίσταση και οι αγώνες που ακολούθησαν για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία. Γι’ αυτό το λόγο το Πολυτεχνείο σε πείσμα των καιρών και των καιροσκόπων δεν μπαίνει στο Μουσείο. Παραμένει απειλητικό για την «τάξη», πάντα επίκαιρο, ανατρεπτικό και επαναστατικό. Ανήκει στο σήμερα και όχι στο χτες.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου έγινε ενάντια σε αυτούς που συνωμότησαν σε βάρος της λαϊκής κυριαρχίας και κατέλυσαν το καθεστώς που οικοδομήθηκε μετά τη φασιστική κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο. Τη Χούντα, που έβαλε στο «γύψο» τη Δημοκρατία, την αποτέλεσαν στρατιωτικοί που κατείχαν θέσεις - κλειδιά στο στρατό και είχαν τόσο τις «πλάτες» των Αμερικανών «συμμάχων» όσο και τη συναίνεση του Παλατιού, που αποτελούσε το άντρο όλων των συνωμοσιών και των αντιδημοκρατικών επεμβάσεων στην πολιτική ζωή της χώρας, ιδιαίτερα όταν γίνονταν προσπάθειες για τον εκδημοκρατισμό της.
Το Πολυτεχνείο «δεν ήταν σπορά της τύχης, αλλά τέκνο της ανάγκης και ώριμο τέκνο της οργής» του λαού μας. Υπήρξε το αποκορύφωμα των κινητοποιήσεων φοιτητών, νεολαίας, αγροτών και άλλων εργαζομένων κατά της φασιστικής χούντας, με προάγγελο την κατάληψη της Νομικής Σχολής στην Αθήνα στις 21 και 22 Φλεβάρη του 1973. Υπήρξε το αποκορύφωμα του αντιδικτατορικού αγώνα που είχε ξεκινήσει και βρισκόταν σε εξέλιξη, με τεράστιο ανθρώπινο κόστος και θυσίες για όσους αγωνιστές έπεφταν στα χέρια της δικτατορίας. Η κατάληψη του Πολυτεχνείου ήταν η μεγάλη έκρηξη που αφύπνισε τη λαϊκή συνείδηση, γι’ αυτό και έγινε πηγή έμπνευσης, πόλος έλξης και συσπείρωσης για πολλούς εργαζομένους. Γρήγορα η φλόγα της εξέγερσης μεταδόθηκε και σε άλλα πανεπιστήμια, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, των Ιωαννίνων...
Η Χούντα, μπροστά στον κίνδυνο μιας λαϊκής χιονοστιβάδας, έπνιξε στο αίμα την εξέγερση. Κάπου εκατό ήταν οι νεκροί και χιλιάδες οι τραυματίες τις μέρες του Νοέμβρη, ενώ οι συλλήψεις και οι βασανισμοί εντάθηκαν. Ο ξεσηκωμός της νεολαίας στο Πολυτεχνείο ανέδειξε τις καλύτερες αγωνιστικές παραδόσεις του λαού μας, όπως της Εθνικής Αντίστασης στη διάρκεια της ναζιστικής - φασιστικής κατοχής, των διεκδικήσεων της γενιάς του 1‐1‐4, αλλά και των ριζοσπαστικών κινημάτων που είχαν ξεσπάσει στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου, όπως του Μάη του ’68 στη Γαλλία και του κινήματος κατά του πολέμου των ΗΠΑ στην Ινδοκίνα.
Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,
Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες,
Τριάντα πέντε χρόνια πέρασαν από την ηρωική εξέγερση του λαού, με πρωτοπόρα τη φοιτητική νεολαία, το Νοέμβρη του 1973 στο Πολυτεχνείο, και την αιματηρή καταστολή της από τα τανκ της δικτατορίας. Και ακούμε να αντηχούν και πάλι στους δρόμους συνθήματα που εκφράζουν αδικαίωτους πόθους, ελπίδες και προσδοκίες του ελληνικού λαού και της νεολαίας του, συνθήματα του εκπαιδευτικού κόσμου για μια αναβαθμισμένη και σύγχρονη δημόσια εκπαίδευση, που θα παρέχεται σε όλους χωρίς φραγμούς και διακρίσεις, συνθήματα για την υπεράσπιση και διεύρυνση του δημόσιου χαρακτήρα των πανεπιστημίων. Μέσα από τους σημερινούς αγώνες της νεολαίας, των εκπαιδευτικών και ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων για μια καλύτερη εκπαίδευση σε μια καλύτερη κοινωνία συνειδητοποιείται για μιαν ακόμη φορά ο διαχρονικός χαρακτήρας της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και επιβεβαιώνεται ότι το Πολυτεχνείο δεν ήτανε γιορτή, ήταν - και παραμένει - εξέγερση και πάλη λαϊκή. Όσοι αναπολούν εκείνες τις μεγάλες στιγμές της ανιδιοτέλειας, της αυτοθυσίας, όσοι φέρνουν στη μνήμη τους την ορμητικότητα ενός δυναμικού κινήματος, που συνδύαζε το αυθόρμητο στοιχείο με την πολιτική ωριμότητα και το οργανωμένο, στέκονται συχνά με σκεπτικισμό μπροστά στη σημερινή πραγματικότητα, στην κρίση των αξιών και των οραμάτων, που φαίνεται να κυριαρχεί. Οι δυνάμεις όμως που κρύβει ο λαός και η νεολαία είναι αστείρευτες και τα ξεσπάσματά τους είναι συχνά και απρόβλεπτα, και είναι αυτά ακριβώς που δεν μας επιτρέπουν να είμαστε παθητικοί, αδρανείς και απαισιόδοξοι.
«Απόψε πεθαίνει ο φασισμός», «Εργάτες, αγρότες και φοιτητές», «Έξω οι Αμερικάνοι», «Έξω από το ΝΑΤΟ», «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία».
Αυτά τα συνθήματα της εξέγερσης του Νοέμβρη, ήταν συνθήματα με πολιτικό περιεχόμενο και στόχους, για ανατροπή του φασιστικού καθεστώτος, για απεξάρτηση της χώρας από τους ξένους ιμπεριαλιστικούς στρατιωτικούς και πολιτικούς οργανισμούς, για εθνική ανεξαρτησία, για δημοκρατία και λαϊκή κυριαρχία, για το δικαίωμα στην εργασία και στη μόρφωση. Αυτά ήταν τα οράματα της νεολαίας του Νοέμβρη.
Μιας νεολαίας που έδειχνε ακόμη και το δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσει το κίνημα στη συνέχεια: το δρόμο των ενωτικών, συντονισμένων αγώνων εργατών, φοιτητών, μαθητών, αγροτών και των άλλων εργαζομένων, για να πάρουν σάρκα και οστά τα οράματα των καταπιεσμένων και αδικημένων.
Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες,
Συνάδελφοι εκπαιδευτικοί,
Τριανταπέντε χρόνια μετά, οι εργαζόμενοι στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουμε ολομέτωπη επίθεση στα εργασιακά, κοινωνικά και ατομικά μας δικαιώματα. Δικαιώματα που έχουμε κατακτήσει με αγώνες και θυσίες των προηγούμενων γενεών κινδυνεύουν να ακυρωθούν, αν δεν έχουν ήδη σε σημαντικό βαθμό καταργηθεί. Δικαιώματα που αποτελούν στην ουσία τους καρπό των ιδεών και της δράσης που μας κληροδότησαν ο Διαφωτισμός και τα κοινωνικά και απελευθερωτικά κινήματα του 19ου και του 20ού αιώνα.
Ο καπιταλισμός και οι δυνάμεις του κεφαλαίου απεγνωσμένα προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση που προκάλεσαν για να επιτείνουν τη λιτότητα και τις κοινωνικές περικοπές και να μετακυλήσουν την κρίση στις ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις και τα λαϊκά στρώματα. Οι εργαζόμενοι, όμως, δεν χρωστάνε τίποτε και σε κανένα. Οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου είναι οι μόνοι που δεν είναι υπεύθυνοι για το αδηφάγο χρηματοπιστωτικό παράσιτο. Άλλωστε, τα μυθεύματα για τον ανταγωνισμό και την κυρίαρχη αγορά κατέρρευσαν. Ο «βασιλιάς αποδείχθηκε γυμνός».
Ο τεράστιος κοινωνικός πλούτος διασπαθίζεται από τις κοινωνικές ελίτ σε βάρος των φτωχών και «ασήμαντων» χωρών και ανθρώπων με μια πολιτική που ξανά φέρνει τον πόλεμο, εντείνει την εκμετάλλευση, απλώνει την πείνα σε ολόκληρο τον πλανήτη.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ:
- Για την υπεράσπιση της δημόσιας, πραγματικά δωρεάν εκπαίδευσης, ενάντια στην πολιτική της ιδιωτικοποίησης και στα σχέδια άλωσης της εκπαίδευσης από τις δυνάμεις της αγοράς,
- Για την ανατροπή της μακρόχρονης λιτότητας για τους εργαζόμενους.
Το Πολυτεχνείο, τριανταπέντε χρόνια μετά, μένει όρθιο στο κοπίδι του χρόνου και στην επέλαση των βαρβάρων στέλνοντας παντού το μήνυμα:
ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ - ΟΡΓΑΝΩΘΕΙΤΕ - ΕΝΩΘΕΙΤΕ - ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
- Τιμή στους αγωνιστές του Νοέμβρη
- Το Πολυτεχνείο ζει στους αγώνες τού σήμερα για Δημοκρατία, Ελευθερία, Μόρφωση, Κοινωνική Προκοπή
12 Νοεμβρίου 2008
10 Νοεμβρίου 2008
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ Γ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
- Καλεί τους συναδέλφους πληροφορικούς σε ΑΠΟΧΗ από τη διαδικασία της πιστοποίησης των επιμορφωτικών προγραμμάτων διάρκειας 72 ωρών. Θέλουμε με αυτό τον τρόπο να εκφράσουμε την έντονη αντίθεση μας στα χαρακτηριστικά αυτού του προγράμματος το οποίο απέχει έτη φωτός από αυτό που χρόνια τώρα διεκδικούμε. Δηλαδή, ετήσια περιοδική επιμόρφωση με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα και την δυνατότητα να την παρακολουθήσουν όλοι όσοι το επιθυμούν, όπως επίσης την καθιέρωση μόνιμων δομών εκπαίδευσης οι οποίες να καλύπτουν τις παραπάνω ανάγκες.
- που δε δίνει το δικαίωμα της συμμετοχής σε όλους όσους θέλουν να συμμετάσχουν,
- που θεωρούμε το φορέα υλοποίησής της αναρμόδιο να την πραγματοποιεί (το ΕΑΙΤΥ να πιστοποιεί σε θέματα διδακτικής;!),
- που ενδεχομένως θα χρησιμοποιηθεί μελλοντικά ως ένα ακόμα μέσω διαίρεσής μας,
- που δεν διευκρινίζει τι θα πιστοποιήσει και κυρίως για ποιο σκοπό θα χρησιμοποιηθεί.
- Τη συλλογή υπογραφών σε ένα κείμενο που θα αναφέρεται στα εξής:
- Στις αναθέσεις μαθημάτων με βάση το γνωστικό αντικείμενο του πτυχίου
- Τον παραλογισμό του να είναι 12 μαθητές ανά καθηγητή σε όλα τα εργαστηρικά μαθήματα, ΕΚΤΟΣ της πληροφορικής που η ίδια εγκύκλιος ορίζει 17 μαθητές ανά καθηγητή
- Στην παρανομία (αντισυνταγματικότητα) της εγκυκλίου που προβλέπει μείωση τριών(3) ωρών από το εβδομαδιαίο προβλεπόμενο ωράριο για όλους τους υπεύθυνους εργαστηρίων (πληροφορικής, φυσικών επιστημών κλπ) ΕΚΤΟΣ από τους υπεύθυνους εργαστηρίου πληροφορικής των ΣΕΚ!
- Την παραίτηση των συναδέλφων πληροφορικών από όλα τα καθήκοντα και τις υπευθυνότητες που έχουν σχέση με Η/Υ όπως π.χ. υπεύθυνος εργαστηρίου, «Επαφος», «Νέστορας», στατιστικά κλπ, ως ελάχιστη διαμαρτυρία στη στάση του ΥΠΕΠΘ, που αρνείται ως τώρα ακόμη και να μας δεχθεί σε συνάντηση, την ίδια στιγμή που (σωστά) προχωράει στην άρση της αδικίας για άλλους κλάδους π.χ. ΤΕ1. Επανακαθορίζουμε τη στάση μας σε νέα Γ.Σ. μετά την συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ.
- Προτείνουμε σε όλες τις ενώσεις και τους συλλόγους των καθηγητών πληροφορικής τον ορισμό της Παρασκευής 28/11/08 ως ημέρα πανελλαδικής δράσης με συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας-πορείες στις 12:30 μ.μ σε όλες τις περιφερειακές διευθύνσεις εκπαίδευσης και στο Υπουργείο Παιδείας στην Αθήνα. Οι κινητοποιήσεις να καλυφθούν με τρίωρες διευκολυντικές στάσεις εργασίας από τις τοπικές ΕΛΜΕ και την ΟΛΜΕ. Αν η ημερομηνία αυτή δημιουργεί για κάποιες ενώσεις ανυπέρβλητα εμπόδια τις καλούμε σε ΑΜΕΣΗ επικοινωνία για καθορισμό νέας ημερομηνίας.
Δεν δεχόμαστε και δεν νομιμοποιούμε καμιά διαδικασία πιστοποίησης:
Ο Πρόεδρος | Ο Γραμματέας | |
Φώτης Μπιχάκης | Άρης Ρέτος |
Εκλογές & Εκλογοαπολογιστική Συνέλευση
Η τακτική (εκλογοαπολογιστική) συνέλευση θα ξεκινήσει στις 10:00 π.μ.
Η παρουσία όλων των συναδέλφων είναι απαραίτητη.
Ο Πρόεδρος | Η Γενική Γραμματέας | |
Παντελής Γιακουμάκης | Παντέρμου Εφη |
07 Νοεμβρίου 2008
Αποτελέσματα εκλογών για το ΠΥΣΔΕ Ρεθύμνου
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ: 335 (198) +70%
ΔΑΚΕ: 120 (156) -23%
ΠΑΣΚ: 94 (181) -48%
ΕΣΑΚ: 23 (21) +9%
Σε παρένθεση δίνονται τα αποτελέσματα του 2006.
Εκλέγονται και οι δύο αιρετοί από την ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ:
Ο Νίκος Καλαϊτζιδάκης με 200 σταυρούς και η Γιάννα Παγιαβλή με 56 σταυρούς.
05 Νοεμβρίου 2008
Αρίβεια, κρίση, ασφαλιστικό...
- Να σπάσει ο προϋπολογισμός του 3% - Δημόσια Δωρεάν Παιδεία. Λεφτά για την παιδεία – να χτιστούν νέα σχολεία, λιγότεροι μαθητές ανά τάξη, να χτυπηθεί η παραπαιδεία!
- Μέτρα κατά της ακρίβειας και της φτώχειας. Να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας – ουσιαστικές αυξήσεις – όχι στην επιδοματική πολιτική. Να καταργηθεί ο ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης – διατίμηση και επιβολή πλαφόν στις τιμές των προϊόντων. Μείωση των τιμολογίων ΔΕΗ – ΟΤΕ – ΕΥΔΑΠ κλπ.
- Κάτω τα χέρια από τα ταμεία! Η κυβέρνηση να επιστρέψει τα κλεμμένα και να εγγυηθεί τις συντάξεις και το εφάπαξ. Να κατατεθούν τ’ αποθεματικά των Ταμείων στην Τράπεζα της Ελλάδας. Έξω τα αποθεματικά από το χρηματιστηριακό τζόγο.
Ριζοσπαστική Κίνηση Καθηγητών - Παρέμβαση
Διαδήλωση για τα Κ.Ε.Σ.
ΠΕΜΠΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2008, ΩΡΑ 19:00, ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ
Για μια ακόμα χρονιά η κυβέρνηση μειώνει τις δαπάνες του προϋπολογισμού για τη δημόσια εκπαίδευση και την έρευνα. Την ίδια στιγμή σπεύδει να αναγνωρίσει τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών και τα κολέγια ως ιδιωτικά πανεπιστήμια, παραβιάζοντας κατάφορα το άρθρο 16 του Συντάγματος, παρά την αποτυχία της να το ανατρέψει μέσω της προταθείσας συνταγματικής αναθεώρησης.
Η πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ουσιαστικά συμβάλλει στην εφαρμογή της πολιτικής και των κατευθύνσεων της διαδικασίας της Μπολόνια που με ευθύνη της Ε.Ε. και των ελληνικών κυβερνήσεων εφαρμόζονται στη χώρα μας. Αυτή η απόφαση, σε συνδυασμό με το νόμο για τα κολέγια, που νομιμοποιεί την ύπαρξη και λειτουργία των ιδιωτικών πανεπιστημίων, και την αποφασισμένη από την κυβέρνηση ενσωμάτωση της Οδηγίας 36/2005, θα οδηγήσει στην πλήρη υποβάθμιση του δημόσιου Πανεπιστημίου, ειδικά της περιφέρειας, στην εμπορευματοποίηση της γνώσης, στην επιχειρηματικότητα και την ιδιωτικοποίηση, στην υποταγή του στις δυνάμεις του κεφαλαίου και της αγοράς.
Διεκδικούμε για το δημόσιο Πανεπιστήμιο τις προϋποθέσεις σε υποδομή, σε αξιοπρεπώς αµειβόµενο διδακτικό προσωπικό και σε πόρους για τη διδασκαλία, τη βασική έρευνα και τη φοιτητική μέριμνα, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας και να προσφέρει δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση υψηλής στάθμης σε όλους τους νέους, για να αντιμετωπιστεί τόσο το εμπόριο πτυχίων των Κ.Ε.Σ. όσο και η φοιτητική μετανάστευση.
Απαιτούμε
- Να αποσυρθεί ο νόμος για τα κολέγια (N. 3696/08).
- Να κλείσουν τα κολέγια και τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών και να απαγορευτεί η λειτουργία νέων.
- Να μην ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο η οδηγία της Ε.Ε. 36/2005, που αναγνωρίζει στους αποφοίτους των κολεγίων τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα με αυτά των αποφοίτων των δημόσιων Πανεπιστημίων.
Καλούμε τους πανεπιστημιακούς δασκάλους, τους φοιτητές, όλους τους εργαζόμενους στα ΑΕΙ και τις διοικήσεις των Πανεπιστημίων να αντισταθούν στην εφαρμογή αυτής της πολιτικής ιδιωτικοποίησης, εμπορευματοποίησης και εκποίησης του δημόσιου Πανεπιστημίου και να πάρουν αποφάσεις κατά της νομιμοποίησης των Κ.Ε.Σ. και της εφαρμογής της οδηγίας 36/2005 και να υπερασπιστούν την δημόσια και δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση, το επίπεδο των σπουδών, την αξία των πτυχίων και τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα της νεολαίας.
Η διαδήλωση διοργανώνεται από τους Ενιαίους Φορείς Διδασκόντων της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών και της Φιλοσοφικής Σχολής.
Συμμετέχουν η ΕΛΜΕ Ρεθύμνου, ο Ενιαίος Φορέας Διδασκόντων Επιστημών Αγωγής ο Σύλλογος Φοιτητών Ψυχολογίας και συλλογικότητες φοιτητών των ΤΕΙ και του Πανεπιστημίου Κρήτης.
04 Νοεμβρίου 2008
Εκδήλωση για τα ΚΕΣ
ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ
ΣΧΟΛΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
ΣΧΟΛΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
Οι Ενιαίοι Φορείς Διδασκόντων των Σχολών Ρεθύμνου διοργανώνουν εκδήλωση για το θέμα των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών (Κ.Ε.Σ.).
Στην εκδήλωση θα μιλήσουν:
- Σπαθής Γεράσιμος
Καθηγητής, Αντιπρύτανης Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου - Δαμανάκης Μιχάλης
Καθηγητής, τ. Αντιπρύτανης Πανεπιστημίου Κρήτης - Μαριάς Νότης
Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Οικονομικών Επιστημών Πανεπιστημίου Κρήτης
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 5 Νοεμβρίου ώρα 20.00 στο ΞΕΝΙΑ