«Οι μυρωδιές, οι εκδρομές και το Πάσχα»
Για την αποχή των εκπαιδευτικών από τα βαθμολογικά κέντρα
Μια απάντηση στα άρθρα «H τρομοκρατία των ισχυρών» του Νίκου Ντακάκη και «Εκβιασμοί της ΟΛΜΕ» του Γιώργου Τρανταλίδη που δημοσιεύτηκαν στις 26/06/2010 στις εφημερίδες «Κρητική Επιθεώρηση» και «Ρέθεμνος».
Στο θεατρικό έργο «Βρείτε τον δολοφόνο της Μυρσίνης Μάγιερ», που προσφάτως ανέβηκε στη Φορτέτζα από κάτι τεμπέληδες καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης, πολλάκις ακούστηκε η φράση «Αμφιβάλλω αν υπάρχει λογική σήμερα στον κόσμο». Φαίνεται πως η εν λόγω φράση διατηρεί τραγικά την αλήθεια της, όταν διαβάζει κανείς άρθρα όπως των κυρίων κυρίων Ντακάκη και Τρανταλίδη.
Ασφαλώς, το να είσαι στρατευμένος στην υπηρεσία της κυβερνητικής πολιτικής είναι θεμιτό και καθόλου παράλογο. Τα επιχειρήματα όμως που χρησιμοποιούνται για να τη στηρίξουν (και κατά το παλιό ινδιάνικο κόλπο να στρέψουν τη μία επαγγελματική ομάδα εναντίον της άλλης) φτάνουν στα όρια του παραλογισμού και οπωσδήποτε υπερβαίνουν εκείνα της θυμηδίας.
Έτσι, ως σώφρονες και έλλογοι – θέλουμε να πιστεύουμε – άνθρωποι αδυνατούμε να καταλάβουμε κατά τι τρόπο οι «μυρωδιές» της Άνοιξης στερούν εκπαιδευτικές ώρες από τα παιδιά μας. Μήπως συμβαίνει και δεν το παίρνουμε... μυρωδιά; Αντιστοίχως, οι παρελάσεις συνεπάγονται επιπλέον ώρες εξωδιδακτικού έργου για τους καθηγητές που τις προετοιμάζουν, όπως και για τις αντίστοιχες γιορτές. Κι εξάλλου η διεξαγωγή παρελάσεων δεν συνιστά απόφαση της ΟΛΜΕ. (Αλλά του μεταξικού κράτους, όμως αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Επίσης ο γονιός θα δει κάθε χρόνο τους καθηγητές των παιδιών του να παρακολουθούν αυτές τις παρελάσεις (κάνοντας και όλα τα απαραίτητα χωρίς καταβολή οδοιπορικών χιλιόμετρα όταν τα σχολεία βρίσκονται στην ύπαιθρο) σε ημέρες που για όλο τον κόσμο είναι αργίες.
Οι εκδρομές επίσης απαιτούν την παρουσία συνοδών, οι οποίοι – προφανώς – απασχολούνται και έχουν τη ευθύνη για τους μαθητές επί 24ωρου βάσεως. Ασφαλώς δεν παίρνουν τριπλά μεροκάματα, ούτε ο νόμος τούς καλύπτει για οτιδήποτε δυσάρεστο συμβεί. Οι υπόλοιποι μαθητές πάνε κανονικά στο σχολείο τους, όπως και οι μη συνοδοί καθηγητές τους.
Γενικές συνελεύσεις σε εργάσιμες γίνονται από μία έως τρεις το χρόνο προκειμένου για την εκλογή οργάνων. Ίσως θα μπορούσαν να καταργηθούν και να εκπροσωπούμαστε από δοτούς αξιωματούχους, συμμετέχοντας σε μια γιορτή της δημοκρατίας. Και βέβαια οι εκπαιδευτικοί δεν είναι ο μοναδικός κλάδος που χαίρουν – ακόμα – του προνομίου να συζητούν και να ψηφίζουν. Όσο για τις υπόλοιπες συνελεύσεις, αυτές πραγματοποιούνται πάντα εκτός ωραρίου.
Όσο για τις αμοιβές μας είναι σίγουρα υψηλότατες. Με κάτι λιγότερο από 900 ευρώ για τον νεοδιόριστο εκπαιδευτικό και με μισθολογική εξέλιξη πιο αργή από σαλιγκάρι σε μαραθώνιο, η κυβέρνηση μάς έκοψε και 20% στα επιδόματα συν τον 14ο και μέρος του 13ου μισθού – χοντρικά δυόμιση μισθούς, τίποτα δηλαδή – αλλά οπωσδήποτε αμειβόμαστε πολύ καλά. Άξιος ο μισθός μας όπως και πολλών άλλων αρθρογράφων, λιβελλογράφων και πάει λέγοντας.
Τέλος, σε σχέση με την αποχή από τη βαθμολόγηση, καλά θα έκαναν οι αρθρογράφοι να μην ανησυχούν για την «ομηρία» των μαθητών που περιμένουν τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων. Τα παιδιά και οι γονείς τους (και σε περίπτωση που σας διαφεύγει, πάρα πολλοί από τους συναδέλφους μας είναι γονείς μαθητών…) ξέρουν πολύ καλά ότι λίγες μέρες καθυστέρησης στην έκδοση των αποτελεσμάτων δεν θα έχει καμία συνέπεια στην πορεία των σπουδών και της ζωής τους. Θα ήταν πολύ πιο κοινωνικά χρήσιμο να συμμερίζονταν την αγωνία των παιδιών, των γονιών και τη δική μας, για το αν θα δοθούν τα χρήματα που απαιτούνται προκειμένου να υπάρχει και να λειτουργεί το τμήμα στο οποίο θα εισαχθούν. Αν θα έχει ο γονιός τα χρήματα για το νοίκι για να σπουδάσει το παιδί του στη μακρινή πόλη. Αν μετά τις σπουδές τους, τα παιδιά μας θα αναγκάζονται να μεταναστεύσουν…
Ωστόσο, για να μη θεωρηθεί ότι καταφεύγουμε και εμείς σε λαϊκισμούς, να σημειώσουμε ότι ο βαθμολογητής εργάζεται εκτός σχολικού ωραρίου και δεν είναι καθόλου παράλογο οποιοσδήποτε εργαζόμενος να αμείβεται για υπερωριακή απασχόληση. Μάλιστα, ξέρεις αγαπητέ αναγνώστη πόσο έπαιρνε (πριν τη φετινή περικοπή) ένας βαθμολογητής; 1 ευρώ ανά βαθμολογούμενο τετράδιο! (Είναι πολλή και υπεύθυνη δουλειά, πιστέψτε μας). Σε καλή μας μεριά λοιπόν!
Προφανώς, κανένας καθηγητής δεν πάει (που δεν πάει, τον καλούν) να βαθμολογήσει στις πανελλήνιες για να πλουτίσει. Την κοροϊδία δεν ανεχόμαστε και θεωρούμε πως αυτό είναι τουλάχιστον αξιοπρεπές. Την ώρα που η κυβέρνηση με τις εντολές του ΔΝΤ και της ΕΕ κατεδαφίζει την κοινωνική ασφάλιση, παγώνει τους μισθούς και στον ιδιωτικό τομέα και ετοιμάζεται να ξεπουλήσει ό,τι έχει απομείνει από τον δημόσιο πλούτο δεν δικαιούμαστε να σιωπούμε κι αυτό είναι ήθος που διδάσκουμε στα παιδιά μας, επιτρέψτε μας.
Σαν εκπαιδευτικοί αλλά και σαν εργαζόμενοι θα παλέψουμε για την υπεράσπιση της δουλειάς, της ζωής και του κοινωνικού πλούτου. Δεν θα γίνουμε «ιδεώδεις υποτακτικοί» κανενός είδους οικονομικής δικτατορίας. Λυπούμαστε πολύ, αλλά δεν σας κάνουμε τη χάρη!
Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου
ΥΓ. Αν κάποιος θα έπρεπε να μιμηθεί τους Γερμανούς συναδέλφους μας, αυτή δεν είναι η ΟΛΜΕ αλλά οι δύο αρθρογράφοι. Τα γερμανικά συνδικάτα πρωτοστάτησαν στη χώρα τους στον αγώνα για να μην φορτωθεί η ευθύνη της κρίσης στις πλάτες των «τεμπέληδων και σπάταλων Ελλήνων» και έκαναν πορείες με το σύνθημα «Είμαστε όλοι Έλληνες!». Αντίθετα, κάποιοι μέσα στην Ελλάδα προσπαθούν να μας πείσουν ότι για όλα φταίνε οι εργαζόμενοι που –κοίτα θράσος!- θέλουν και να πληρώνονται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου