Συμπληρώνονται φέτος τριάντα έξι χρόνια από την ηρωική εξέγερση στο Πολυτεχνείο, τον Νοέμβρη του 1973, ενάντια στην αμερικανοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών. Υπήρξε το αποκορύφωμα των κινητοποιήσεων φοιτητών, νεολαίας, αγροτών και άλλων εργαζομένων κατά της φασιστικής χούντας, με προάγγελο την κατάληψη της Νομικής Σχολής στην Αθήνα το Φλεβάρη του 1973. Υπήρξε το αποκορύφωμα του αντιδικτατορικού αγώνα που είχε προηγηθεί και εξελισσόταν, με τεράστιο ανθρώπινο κόστος και θυσίες για όσους αγωνιστές έπεσαν στα χέρια της δικτατορίας.
Απευθυνόμενοι σε εσάς, θα θέλαμε να κάνουμε αυτό που πιστεύουμε ότι πρέπει να κάνει ο δάσκαλος απέναντι στο μαθητή: όχι να εκφωνήσει άλλον έναν επικήδειο λόγο για τους ήρωες εκείνης της εποχής αλλά να τον παρακινήσει να ερευνήσει τα γεγονότα του τότε, να προβληματιστεί πάνω σε αυτά και να τα συνδέσει με το σήμερα.
Σας καλούμε να ερευνήσετε. Να ρωτήσετε τους μεγαλύτερους, τους γονείς σας, εμάς τους καθηγητές σας, να ψάξετε εφημερίδες, βιβλία και internet και να διαμορφώσετε τη δική σας εικόνα και άποψη για το Νοέμβρη του ’73. Να αναρωτηθείτε γύρω από τους λόγους που οδήγησαν στην εξέγερση. Ποιοι την ήθελαν και ποιοι όχι; Τι ήταν αυτό που έκανε κάποιους ανθρώπους να παλέψουν μέχρι το θάνατο; Γιατί μερικοί που ήταν τότε αντίθετοι στην κατάληψη εμφανίστηκαν αργότερα σαν πρωτεργάτες της; Και το σημαντικότερο: Τι το θετικό έχει αφήσει αυτός ο αγώνας μέχρι σήμερα;
Η αναζήτηση στην οποία σας καλούμε θέλει κόπο, χρόνο και σκέψη αλλά είναι ενδιαφέρουσα και πάνω από όλα, πιστεύουμε, χρήσιμη. Θα σας αποκαλύψει ότι τα αιτήματα των τότε αγωνιστών ήταν πολύ κοντινά με αυτά των σημερινών κινημάτων των μαθητών, φοιτητών, δασκάλων και καθηγητών και γενικότερα εργαζομένων: ελευθερία στη μόρφωση, δικαίωμα στη δουλειά, δυνατότητα να ονειρευτούμε έναν νέο κόσμο και να τον φτιάξουμε όπως θέλουμε. Πιστεύουμε ότι θα δείξει ακόμα πως η κοινωνία δεν προχωρά μπροστά από μόνη της ή χάρη σε κάποιους λίγους «φωτισμένους» ή «χαρισματικούς», παρά μόνο χάρη στο συλλογικό αγώνα των απλών, καθημερινών ανθρώπων.
Αν ακολουθήσετε τη διαδρομή που σας προτείνουμε, πιστεύουμε ότι θα νιώσετε πραγματικά το πόσο κοντά είναι το σήμερα με το τότε, το πόσα πράγματα γύρω μας θα ήταν πολύ χειρότερα αν δεν είχε υπάρξει η εξέγερση του Νοέμβρη και το πόσο αναγκαίος είναι σήμερα ο συλλογικός αγώνας για όσους ζητούν έναν καλύτερο κόσμο. Τότε θα έχετε δώσει στη γιορτή του Πολυτεχνείου το πραγματικό της πνεύμα και νόημα και θα είναι πια κάτι πολύ παραπάνω από ένα μνημόσυνο για κάποιους ήρωες που θυσιάστηκαν κάποτε, σε ένα μακρινό και θολό παρελθόν.
Απευθυνόμενοι σε εσάς, θα θέλαμε να κάνουμε αυτό που πιστεύουμε ότι πρέπει να κάνει ο δάσκαλος απέναντι στο μαθητή: όχι να εκφωνήσει άλλον έναν επικήδειο λόγο για τους ήρωες εκείνης της εποχής αλλά να τον παρακινήσει να ερευνήσει τα γεγονότα του τότε, να προβληματιστεί πάνω σε αυτά και να τα συνδέσει με το σήμερα.
Σας καλούμε να ερευνήσετε. Να ρωτήσετε τους μεγαλύτερους, τους γονείς σας, εμάς τους καθηγητές σας, να ψάξετε εφημερίδες, βιβλία και internet και να διαμορφώσετε τη δική σας εικόνα και άποψη για το Νοέμβρη του ’73. Να αναρωτηθείτε γύρω από τους λόγους που οδήγησαν στην εξέγερση. Ποιοι την ήθελαν και ποιοι όχι; Τι ήταν αυτό που έκανε κάποιους ανθρώπους να παλέψουν μέχρι το θάνατο; Γιατί μερικοί που ήταν τότε αντίθετοι στην κατάληψη εμφανίστηκαν αργότερα σαν πρωτεργάτες της; Και το σημαντικότερο: Τι το θετικό έχει αφήσει αυτός ο αγώνας μέχρι σήμερα;
Η αναζήτηση στην οποία σας καλούμε θέλει κόπο, χρόνο και σκέψη αλλά είναι ενδιαφέρουσα και πάνω από όλα, πιστεύουμε, χρήσιμη. Θα σας αποκαλύψει ότι τα αιτήματα των τότε αγωνιστών ήταν πολύ κοντινά με αυτά των σημερινών κινημάτων των μαθητών, φοιτητών, δασκάλων και καθηγητών και γενικότερα εργαζομένων: ελευθερία στη μόρφωση, δικαίωμα στη δουλειά, δυνατότητα να ονειρευτούμε έναν νέο κόσμο και να τον φτιάξουμε όπως θέλουμε. Πιστεύουμε ότι θα δείξει ακόμα πως η κοινωνία δεν προχωρά μπροστά από μόνη της ή χάρη σε κάποιους λίγους «φωτισμένους» ή «χαρισματικούς», παρά μόνο χάρη στο συλλογικό αγώνα των απλών, καθημερινών ανθρώπων.
Αν ακολουθήσετε τη διαδρομή που σας προτείνουμε, πιστεύουμε ότι θα νιώσετε πραγματικά το πόσο κοντά είναι το σήμερα με το τότε, το πόσα πράγματα γύρω μας θα ήταν πολύ χειρότερα αν δεν είχε υπάρξει η εξέγερση του Νοέμβρη και το πόσο αναγκαίος είναι σήμερα ο συλλογικός αγώνας για όσους ζητούν έναν καλύτερο κόσμο. Τότε θα έχετε δώσει στη γιορτή του Πολυτεχνείου το πραγματικό της πνεύμα και νόημα και θα είναι πια κάτι πολύ παραπάνω από ένα μνημόσυνο για κάποιους ήρωες που θυσιάστηκαν κάποτε, σε ένα μακρινό και θολό παρελθόν.
ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2009
Από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου
Από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου