ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Εμείς οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί απασχολούμαστε στη δημόσια εκπαίδευση, σε όλες τις βαθμίδες της. Διδάσκουμε στα ίδια σχολεία, τους ίδιους μαθητές, συμβάλλουμε εξίσου στη μόρφωση των παιδιών, όπως και οι υπόλοιποι συνάδελφοί μας. Ωστόσο, καλούμαστε να επιτελέσουμε το λειτούργημα αυτό σε απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με τις έννοιες της εκπαίδευσης, της ατομικής αξιοπρέπειας, και των εργασιακών δικαιωμάτων μας.

Όλοι όσοι δουλεύουμε ως ωρομίσθιοι γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει αυτό το καθεστώς:

• Aντί για πλήρες ωράριο, ημιαπασχόληση μέχρι και σε ...έξι σχολεία για να συμπληρωθεί το πακέτο των λιγοστών ωρών, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε στο δρόμο όλη μέρα, σπαταλώντας απλήρωτες ώρες στις μετακινήσεις.
• Εργαζόμαστε με ελαστικές συμβάσεις εργασίας, εξευτελιστική αμοιβή την οποία παίρνουμε μετά από μήνες ή και χρόνια, μη πληρωμή στις αργίες, εργασίες για τις οποίες παράνομα δεν αμειβόμαστε (εφημερίες, παραστάσεις, εκδρομές)
• Επίσης, μας απαγορεύεται η εργασία σε φροντιστήριο και ωδεία παρόλο, που λόγω της ημιαπασχόλησή μας στο δημόσιο, είναι επιβεβλημένη για να επιβιώσουμε.
• Τέλος, ο Ιούνης μας βρίσκει απολυμένους και μόνο οι «τυχεροί» που συμπληρώνουν τα ένσημα από άλλες εργασίες παίρνουν επίδομα ανεργίας, και ο κατάλογος θα μπορούσε να συνεχίζεται για πολύ ακόμα...

Για όλους εμάς υφίσταται ένας καθημερινός εξαναγκασμός: το κυνήγι της προϋπηρεσίας για το διορισμό μας στο δημόσιο. Ας τελειώνουμε πια με τα ψέματα! Ο διορισμός δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια υπόσχεση για το μέλλον που συνεχώς αποδεικνύεται ψεύτικη. Κάθε χρόνο, όλο και λιγότεροι είναι αυτοί στους οποίους δίνεται το «εισιτήριο για το δημόσιο», με το ανάλογο κόστος βέβαια: επανειλημμένες εξετάσεις ασεπ, φροντιστήρια για τον ασεπ, επιπλέον σεμινάρια, ασπαιτε, κλπ.

Δηλώνουμε απερίφραστα την εναντίωσή μας σε αυτό το καθεστώς που έχει επιβληθεί και συνεχώς εξαπλώνεται, από όλες τις κυβερνήσεις και υπουργούς παιδείας των τελευταίων ετών. Δυστυχώς, το φαινόμενο της ωρομισθίας στην εκπαίδευση δεν είναι ξεκομμένο από αντίστοιχες μεθόδους σε πολλούς εργασιακούς χώρους. Είμαστε ένα μέρος του κόσμου της επισφαλούς εργασίας, που εκβιάζεται άμεσα ή έμμεσα να υποκύψει σε ελαστικές και μεσαιωνικές συμβάσεις εργασίας.

Ως εδώ!

• Κατάργηση της ωρομισθίας.
• Κανένας εργαζόμενος στο σχολείο με ελαστικές μορφές εργασίας.
• Κάλυψη όλων των εκπαιδευτικών αναγκών με μόνιμο προσωπικό.
• Μαζικοί διορισμοί.

Αναδρομικά ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• Άμεση μετατροπή όλων των συμβάσεων των ωρομισθίων σε 12μηνες συμβάσεις αναπληρωτών στην προοπτική του μόνιμου διορισμού όλων.
• Διπλασιασμό της ωριαίας αποζημίωσης και καταβολή της απαρέγκλιτα στο τέλος κάθε μήνα.
• Την πληρωμή και στις σχολικές αργίες, όπως προέβλεπε σχετική εγκύκλιος (1984) που καταργήθηκε το 1998.
• Τα κενά και οι μετακινήσεις να αμείβονται ως ώρες εργασίας και κάλυψη των οδοιπορικών.
• Να απαλειφθεί το σημείο της αίτησης – δήλωσης που απαγορεύει να διδάσκουμε σε φροντιστήρια και ωδεία.
• Διαφανή διαδικασία πρόσληψης εκπαιδευτικών στην Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και σε όλες τις δομές της δημόσιας εκπαίδευσης.
• Όχι στη μονομερή μείωση των ωρών εργασίας από την πλευρά του εργοδότη κατά τη διάρκεια της χρονιάς.
• Τα έκτακτα κενά να καλύπτονται από αναπληρωτές κι όχι να «σπάνε» σε 2-3 θέσεις ωρομισθίων.
• Παροχή γονικών αδειών και ασφάλιση στα 50 ένσημα όπως προβλεπότανΤαμείο ανεργίας σε όλουςΤον υπολογισμό της προϋπηρεσίας με ενιαίο τρόπο σε Αβάθμια και Ββάθμια (με αναγωγή στις 21 ώρες την εβδομάδα).
• Τη μη ανάθεση εφημερίων, σίτισης των μαθητών, εκδρομών, παραστάσεων που συμβαίνει παράνομα, παρά το γεγονός ότι δεν προβλέπει η σύμβασή μας τέτοιο έργο.
• Προσλήψεις όλων των ειδικοτήτων ταυτόχρονα από την αρχή της χρονιάς.
• Να μην πληρώνουμε έξοδα μηχανογράφησης για το εκκαθαριστικό της πληρωμής.
• Να μην υπογράφουμε παρουσιολόγιο.
• Ιδιαίτερη εντύπωση μας προξενεί η ομολογία ότι το ΥΠΕΠΘ (παράσταση διαμαρτυρίας 08/04/09) θεωρεί την ωρομισθία σαν έναν απαράδεκτο θεσμό που πρέπει να καταργηθεί. O εμπαιγμός και η κοροϊδία έχουν και τα όριά τους. Κλιμακώνουμε τον αγώνα μας, με νέες κινητοποιήσεις και δράσεις, όχι μόνο στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε άλλες πόλεις. Η οργή και η αγανάκτησή μας μεγαλώνουν. Συνεχίζουμε τον δίκαιο αγώνα μας, μέχρι οριστικής ικανοποίησης των αιτημάτων μας. ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΩΡΟΜΙΣΘΙΑΣ.

Προσυπογράφεται από τη Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου

6/5/2009