Για την απεργία στις 21/10

Δε μένουμε άλλο θεατές!

Για τη φετινή σχολική χρονιά ο υπουργός ιδιωτικής παιδείας υποσχέθηκε το αυτονόητο: να είναι όλα στη θέση τους από 1 Σεπτέμβρη. Αντί γι’ αυτό όμως, στα παλιά προβλήματα προστέθηκαν νέα: Η χρονιά άρχισε με την Εγκύκλιο προγραμματισμού του ΥΠΕΠΘ, πραγματικό μνημόνιο γραφειοκρατίας, που από τη μια, με τον ατομικό προγραμματισμό της ύλης, επιχειρεί να ελέγξει και να «τυποποιήσει» το εκπαιδευτικό έργο και από την άλλη υποχρεώνει τα σχολεία να δημιουργήσουν 30άρια τμήματα με ότι αυτό συνεπάγεται. Το υπουργείο εξοικονομεί κτίρια και δημιουργεί υπεράριθμους εκπαιδευτικούς που θα καλύψουν ώρες σε ΠΔΣ, Πρωτοβάθμια ή ότι άλλο… Να τι εννοεί ο Στυλιανίδης όταν αναφέρεται στο «έξυπνο και ευέλικτο σχολείο»!

Εγκυκλίων συνέχεια: Αφού έχουν ολοκληρωθεί οι τοποθετήσεις και έχουν γίνει οι καταμερισμοί, έρχεται και η εγκύκλιος των αναθέσεων η οποία φέρνει τα πάνω-κάτω ειδικά στην τεχνική εκπαίδευση. Αυτοί που κόπτονταν για προγραμματισμό τον ανατρέπουν τη στιγμή που τα μαθήματα έχουν ήδη ξεκινήσει! Το «φύγε εσύ - έλα εσύ» γίνεται χρόνο με το χρόνο καθεστώς, η οργανικότητα χτυπιέται στην πράξη. Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι μέσα από την εγκύκλιο των αναθέσεων, ο υπουργός-πλασιέ των ιδιωτικών κολεγίων εξισώνει πανεπιστημιακούς τίτλους σπουδών με τίτλους «πιστοποιήσεων» (βλέπε Πληροφορική στα ΕΠΑΛ).

Συμπέρασμα 1ο: Το ΥΠΕΠΘ επιχειρεί σιγά - σιγά, με εμβόλιμες εγκυκλίους και οδηγίες (χωρίς να παρουσιάσει το συνολικό του σχέδιο για την εκπαίδευση ώστε να αποφύγει τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών και της κοινωνίας) να δημιουργήσει τετελεσμένα, να κατοχυρωθούν μέσα από την καθημερινή πρακτική του σχολείου νέα ήθη και συνειδήσεις που μέρα με τη μέρα θα υλοποιούν το νεοφιλελεύθερο σχολείο της αγοράς.

Συμπέρασμα 2ο: Η -έστω και χλιαρή- αντίδραση από την πλευρά της ΟΛΜΕ και η πίεση που ασκήθηκε τοπικά από ορισμένες πιο δραστήριες ΕΛΜΕ έφεραν την τροποποίηση της εγκυκλίου του προγραμματισμού και η οδηγία για το σπάσιμο των τμημάτων δεν τηρείται σχολαστικά. Δεν είναι παντοδύναμοι. Μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα!

Κάθε μέρα και πιο φτωχοί!

Πήραμε αύξηση! Ο βασικός μισθός των δημοσίων υπαλλήλων αυξήθηκε από την 1η Οκτώβρη κατά 2%. Για όσους δεν το πήραν είδηση, το ΥΠΕΠΘ συνιστά επιμόρφωση στην πρακτική αριθμητική. Πως είναι δυνατόν να παίρνουμε επιπλέον το υπέρογκο ποσό των 19 έως 33 ευρώ και να βγαίνει αρνητικό αποτέλεσμα; Αντιγράφουμε από την ειδησεογραφία της 30/9:

«Αντιμέτωποι με νέο κύμα ανατιμήσεων, που θα πλήξει τον ήδη επιβαρημένο οικογενειακό προϋπολογισμό, θα βρεθούν πολλοί καταναλωτές.
Η συμφωνία για πάγωμα των τιμών μεταξύ ιδιοκτητών σούπερ μάρκετ και κυβέρνησης εκπνέει την Τετάρτη και ήδη ετοιμάζονται αναπροσαρμογές στις τιμές ειδών πρώτης ανάγκης, που ποτέ δεν έπαψαν να αυξάνονται.
Ρύζι, βούτυρο, ζυμαρικά, χαρτικά, αλάτι και δεκάδες άλλα προϊόντα θα πωλούνται ακριβότερα. Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι είναι η τρίτη αύξηση μέσα στο χρόνο, όπου πολλά προϊόντα ανατιμήθηκαν μέχρι και 30%.»

Ακόμα πιο δύσκολα «μαθηματικά» καλούνται να λύσουν οι συνάδελφοι της ωρομισθίας – προφανώς για να αποδείξουν την αξία τους. Η άσκηση είναι να επιβιώσουν με μάξιμουμ 400€ (όταν τα πάρουν), αφού πλέον οι ωρομίσθιοι της ΠΔΣ απαγορεύεται να δουλεύουν σε φροντιστήρια.

Οι εκπαιδευτικοί μαζί με όλους τους εργαζόμενους, με όλο το λαό!

Η επίθεση δεν αφορά μόνο τον κλάδο μας. Η νέα φοροεπιδρομή, το δεύτερο κύμα του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (Ολυμπιακή, λιμάνια), το γκρέμισμα των υποδομών πρόνοιας, απειλούν το μέλλον ολόκληρου του λαού. Ήδη, μέσα στο καλοκαίρι η τριτοβάθμια εκπαίδευση και η προσχολική αγωγή χαρίστηκαν βιαστικά στο κεφάλαιο υπονομεύοντας τη δημόσια παιδεία και επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τη λαϊκή οικογένεια. Το προσχέδιο του νέου προϋπολογισμού συνεχίζει στη γνωστή νεοφιλελεύθερη συνταγή. Καθήλωση των δαπανών για την παιδεία στο 2,74% και οι αυξήσεις στου μισθούς να μένουν πολύ κάτω από τον (επίσημο) πληθωρισμό. Ειδικά στο περιβάλλον της οικονομικής κρίσης, μπαίνει επιτακτικά το ερώτημα. Θα αφήσουμε ανενόχλητη αυτήν την κυβέρνηση να «τα παίρνει» από μας και να τα δίνει στους πλούσιους; Η κυβέρνηση αυτή είναι αντιλαϊκή, είναι επικίνδυνη και όσο το νωρίτερο φύγει τόσο το καλύτερο για τη δημόσια παιδεία (ότι έχει απομείνει), για τους εκπαιδευτικούς, για τον εργαζόμενο λαό!

Χρειαζόμαστε ένα μεγάλο ξεσηκωμό για να μη φορτωθούμε στις πλάτες μας τα βάρη και αυτής της κρίσης. Για να μην επιτρέψουμε την «κοινωνικοποίηση» των ζημιών που προκαλούν η κυβέρνηση και οι κολλητοί της. Γιατί δεν μπορούμε να ανεχτούμε άλλη επιδρομή στις τσέπες μας. Γιατί οι ανάγκες μας για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, πραγματική δωρεάν παιδεία και υγεία, πραγματική κοινωνική ασφάλιση και εργασιακές σχέσεις αξιοπρέπειας δεν μπορούν να περιμένουν άλλο. Γιατί το «φτάνει πια» δεν αρκεί να το λέμε μεταξύ μας. Για να ακουστεί πρέπει να το φωνάξουμε όλοι μαζί, δυνατά, στους δρόμους.

Στις 21 Οκτώβρη έχουμε απεργία.

Δεν έχουμε αυταπάτες ότι μία εικοσιτετράωρη απεργία αρκεί για να αλλάξει η κατάσταση. Η συγκεκριμένη κινητοποίηση όμως γίνεται μέσα σε ένα πολιτικό κλίμα που κυριαρχεί η δυσοσμία από τα ατέλειωτα σκάνδαλα και η οργή και η αγανάκτηση από την επίθεση στην τσέπη και τα δικαιώματά μας. Την ίδια στιγμή που το χρηματοπιστωτικό σύστημα καταρρέει και μαζί του τα νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματα περί «αυτορρύθμισης της αγοράς», η παραπαίουσα πλέον κυβέρνηση απαντά με «φυγή προς τα εμπρός» με προϋπολογισμό φτώχειας, ιδιωτικοποιήσεις, μείωση των κοινωνικών δαπανών. Μέσα σε αυτή τη συγκυρία είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να εκφραστεί η λαϊκή αγανάκτηση και η οργή να γίνει δύναμη ανατροπής.

Στις 21 Οκτώβρη απεργούμε όλοι οι εργαζόμενοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, και ειδικά για τους εκπαιδευτικούς η ημέρα αυτή είναι και ημέρα πανελλαδικής δράσης για την ανάδειξη των βασικών προβλημάτων της εκπαίδευσης. Η απεργία αυτή μπορεί να είναι μία ακόμα τουφεκιά στον αέρα. Ή, αντίθετα, μπορεί να αποτελέσει την αρχή ενός μεγάλου παλλαϊκού – πανεργατικού κινήματος που να έχει διάρκεια, να κλιμακώνεται, να ενώνει όλους τους εργαζόμενους. Αυτό είναι το στοίχημα και για τον κλάδο μας και την ΟΛΜΕ. Να πάρει πρωτοβουλίες, να καλέσει όλα τα σωματεία και τα συνδικάτα για κλιμάκωση μετά τις 21 Οκτωβρίου. Με μια τέτοια κυβέρνηση η απάντηση μπορεί να είναι μία, αν θέλουμε να είμαστε αποτελεσματικοί. Ενότητα όλων των εργαζομένων – μαζικότητα – αγώνας διαρκείας για να μη φορτωθούμε τα βάρη της κρίσης!

Έχουμε πολλούς λόγους για να απεργήσουμε στις 21ης Οκτωβρίου:

Ενάντια στην ακρίβεια, τη λιτότητα, τη φτώχεια

• Να πάρει πίσω η κυβέρνηση τον προϋπολογισμό της φτώχειας και της ληστείας
• Τα λαϊκά στρώματα δεν αντέχουν να πληρώσουν επιπλέον 6,5 δις ευρώ σε φόρους!
• 1400 στο νεοδιόριστο – πραγματικές αυξήσεις στις συντάξεις!
• Να καταργηθεί ο ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης – καμία αύξηση στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ - ουσιαστικά μέτρα κατά της ακρίβειας

Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τη διάλυση του κοινωνικού κράτους

• Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις – όχι στις ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημοσίου, Ιδιωτικού Τομέα)
• Να σταματήσει το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων!
• Να στηριχθεί η δημόσια δωρεάν υγεία και η κοινωνική ασφάλιση

Δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους

• Να σταματήσει η χρόνια υποχρηματοδότηση. 5% για την παιδεία!
• Να καταργηθεί ο νόμος για τα κολέγια 3696/2008. Να καταργηθεί η βάση του 10 που σπρώχνει τους απόφοιτους στα «κολέγια»!
• Να αποσυρθούν όλες οι πρόσφατες αντιεκπαιδευτικές εγκύκλιοι του ΥΠΕΠΘ!
• Λιγότεροι μαθητές ανά τάξη – άμεσα ανέγερση σχολείων με χρηματοδότηση αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Ριζοσπαστική Κίνηση Καθηγητών - Παρέμβαση